من دلم سخت گرفته ست از این

میهمان خانه ی مهمان کش روزش تاریک

که به جان هم نشناخته ،

انداخته است چند تن خواب آلود

چند تن نا هموار  چند تن ناهشیار

که به جان هم نشناخته

انداخته است... !

چند تن ؟ چند تن مثل تو ..؟  شاید گاهی هم من.