سلام بابا...

بالاخره امروز تو مهمون سارا بودی یا سارا مهمون تو بود

( شاید سارا و البته من )

_ اصلاً قرار نبود کسی مهمون کسی باشه_

و من با انگشتهایم به لبه ی صندلی می زنم ...

و تو همچنان-پدر عزیزم!-  حرف میزنی

و من بازهم به لبه ی صندلی

و تو حرف میزنی، و تو ادامه میدهی و ربط می دهی به بی ربط ها

و من گوش میکنم که چگونه چنین مسأله ی کوچکی که سارا

کمی پول به من داد( تازه اونم به این خاطر که من کتاب خریده بودم)

تبدیل به یک مشکل اساسی می شود

و من همچنان ساکتم و به لبه ی صندلی می کوبم...